Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
мұрынша — 1 (Рес., Орын.) жүгеннің кеңсірігі 2 (Рес., Орын.; Қост., Жанг.) қалыптың тұмсық жағы. Қалыптың м ұ р ы нш а с ы сұлу болса, етіктің, кебістің, байпақтың үсті, тұмсығы сұлу болады (Қост., Жанг.). қ. мұрынжа. 3 Қ орда., Арал) ұршықтың мұрындығы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аралық — 1. (Орал: Жән., Чап.; Гур.: Маңғ., Тең.; Рес., Волг.) етік тіккенде қалып пен мұрынша (үстірт) арасына қағылатын сына ағаш. А р а л ы қ қалып пен мұрыншаның арасына салынады (Гур., Тең.). 2. (Ақт., Қараб.) сына. Балтаның басына а р а л ы қ қағу… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мұрынжа — (Гур., Маңғ.) етікке салатын қалыптың үстірті. қ. мұрынса, мұрынша 2 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арандаттыр — арандат етістігінен жасалған өзгелік етіс. Бұл – көбіне даңғойлықтан, ой бейшаралығынан, мәдениетсіздіктен, ұрыншақтықтан адамдарды бір біріне а р а н д а т т ы р а т ы н көзсіз өжеттік, саяздық (А. Мекебаев, Алапат, 183) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
